علی کاظمیون دندانپزشک و مدرس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اصفهان: بیماری اعتیاد یکی از بیماری های انکارناپذیر اجتماعی است که فراگیری آن آمار دقیقی ندارد و بعضا به افراد درگیر در اعتیاد به عنوان بیمار نگاه نمیشده اســت, درحالی که اصولا فرد درگیر در اعتیاد یک بیمار محســوب میشود و چه بسا درصورتیکه تصمیم به درمان داشته باشد به یاری کلاس های NLP و کمپ های درمان اعتیاد و دارودرمانی تا حدود زیادی بیماری اعتیاد تعدیل میشــود, این دسته بیماران عموما به خاطر پنهان کاری موضوع اعتیاد خود از حضور به موقع برای دریافت درمان های پزشکی و دندانپزشکی خودداری میکنند و این موضوع درمان های آنها را دچار پیچیدگی و چالش نموده و زمان طلایی بســیاری از درمان ها را از خود سلب میکند درحالیک ه باید بدانند جامعه ی درمانی امروزه اعتیاد را به عنوان یک بیماری پذیرفته و از پذیرش درمان آنها امتناع نمیکند.
اما موضوع اصلی این مبحث بررســی مدیریت درمان های دندانپزشکی این افراد که بهرحال مشکلات دندانی حاد یا مزمن پیدا خواهند کرد اســت و مشکلاتی که دندانپزشک حین درمان افراد معتاد و یا معتادان در حال درمان, برخورد مینماید نیز موردبررسی قرار میگیرد. اولین موضوع اینکه دندان های اینگونه افراد بسیار بد بیحس میشود و دلیل آن این اســت که عموما مواد مخدر تأثیر مواد بی حسی را بشدت کاهش میدهند چون مواد مخدر تأثیر قویتری بر روی سیســتم عصبی دارند و البته تأثیر مواد مخدر بر PH خون تأثیر مواد بی حسی که نیاز به ثبات اسیدیته خون دارند را کــم خواهد کرد.
البته مصرف مــواد مخدر و یا داروهای درمان اعتیاد نظیر متادون قبل از درمان دندانپزشــکی این مشکل را تشدید خواهد کرد. با این حال اگر فرد مبتلا به اعتیاد قبل از شروع درمان دندانپزشکی صادقانه شرح حال کاملی از وضعیت اعتیاد خود بدهد و اینکه آیا مواد مخدر یا داروی ترک اعتیاد قبل از حضور در مطب دندانپزشکی مصرف کرده است یا خیر, کمک شایانی به درمانگر در مدیریت درمان فرد مبتلا خواهد نمود, برای مثال از داروهای بی حســی از نوع متفاوت و یا با دوز بالاتر اســتفاده خواهد کرد و یا با تشریح شرایط موجود برای بیمار تحمل پذیری آن را تقویت خواهد کرد تا بتواند درمان را به پایان برساند.
یکی دیگر از مواردی که اعتیاد در درمان های دندانپزشکی تأثیرگذار است اینکه به خاطر مصرف مداوم مواد مخدر در طی زمان خون رسانی به بافت های استخوانی و لثه های دندانی به شدت کم شده و لذا استخوان های دهان و حمایت کننده ی دندان ها بسیار ضعیف هستند و انجام درمان های کاشت دندان یا ایمپلنت را محدود و یا غیرممکن خواهد کرد و چه بســا درمان های معمولی تر نظیر انجام روکش های دندانی نیز موفقیت آمیز نباشد.
ازجمله موارد دیگر در افراد درگیر اعتیاد به خاطر عدم خون رسانی کافی به بافت های دهانی و دندانی و همچنین خشــکی مداوم دهان فعالیت باکتری هــای مخرب روی دندانها باعث پوسیدگی های شدید دندانی خواهد شد که میتواند بسیار دردناک یا برعکس بدون هیچگونه درد باشد و بدین ترتیب سلامتی دندانها و لثه های نگهدارنده را تهدید کند و درزمانی برای درمان مراجعه میکنند که کار زیادی برای درمان آنها نمیتوان کرد و ناچارا مجبور به کشیدن همه یا تعداد زیادی از دندانها و انجام پروتزهای متحرک دندانی بشوند و درمان را به اتمام رسانند, که طبیعتا درمان خوشایندی نسبت به درمان های ایمپلنت یا روکش نیست.
مورد آخر در این راستا اینگونه بیماران علیرغم مشکلاتی که به مواردی نظیر ضعیف شدن بافت های دهانی دندانی به آنها در متن اشاره شد, درگیر هستند انتظار درمان های ایده ال دارند که عمدتا به نحوی که آنها می طلبند امکان پذیر نیست ولی دندانپزشــک نهایت تلاش خود برای درمان بهینه را خواهد نمود بنابراین مراجعه به مراکز دندانپزشکی مطمئنًا راه گشا خواهد بود زیرا همیشه درمانی جایگزین در محدودیت های درمان های دندانپزشکی وجود دارد بدیهی حضور زودتر به دندانپزشــکی و صادق بودن با دندانپزشک نتیجه بهتری خواهد داشت.
