ورود صنعت سلامت به کشور
رضا هیبتی از چگونگی الگو شدن شهرک سلامت در کشور و منطقه می گوید
تمرکز مراکز و مطب های درمانی در حلقه مرکزی شهر، علاوه بر ایجاد ترافیک،آلودگی هوا و آلودگی صوتی امکان دسترسی سریع و عادلانه به خدمات درمانی را نیز از شهروندان ساکن در دیگر مناطق گرفته است. این در حالی است که ساماندهی خدمات درمانی موضوعی است که در شهری همانند اصفهان ضروری است. پروژه شهرک سلامت به توزیع عادلانه خدمات در شهر کمک می کند و علاوه بر ارائه خدمات درمانی به شهروندان اصفهانی می تواند به مردم کشور و سایر کشورها خدمات ارائه کند. شهرک سلامت در کشورهای توسعه یافته در قالب یک صنعت معرفی می شود که به دلیل گستردگی ابعاد ارتباطی خود با صنایع و حرفه های مختلف و طیف خدمات متنوعی که به مردم ارائه می کند، یک فرصت ویژه سرمایه گذاری است.
شهرک سلامت اصفهان نمونه موفقی از مشارکت بخش خصوصی است که می تواند الگویی برای سایر سرمایه گذاران باشد. به اشتراک گذاری تجربیات این پروژه از زبان رضا هیبتی، مدیر بهره برداری شهرک سلامت کمک می کند تا سرمایه گذاران با شیرینی ها و سختی های راه بیشتر آشنا شوند.
چرا برای مشارکت با مدیریت شهری، حوزه سرمایه گذاری سلامت را انتخاب کردید ؟
ازآنجا که در کشور ایران در حوزه بهداشت و درمان، سیستمی وجود نداشت که صفر تا صد شرایط لازم برای ارائه خدمات به بیماران را در یک مجموعه ارائه کند، سرمایه گذار شهرک سلامت در این حوزه ورود کرد و به دلیل نبود دانش تخصصی این کار در کشور از مشاوران بینالمللی این حوزه استفاده کرد. مدیران زبده و خاص کشوری را به کار گرفت. اتاق فکر و کمیته راهبردی با حضور پزشکان، صاحب نظران و نخبگان این حوزه را تشکیل داد و ماحصل این فرایند، احداث شهرک سلامت بود که نحوه اجرا و مدیریت آن مطابق با قوانین داخلی بومیسازی و سبک جدیدی مطابق با فرهنگ و شرایط کشور ایران ایجاد و معرفی شد. به طوری که در بازدیدهای چند سال اخیر مسئولان کشورهای اطراف (از وزرا و سفرا تا سرمایه گذاران) و مشاهده نوع کار شهرک سلامت، متقاضی ارائه این خدمات و بهره مندی از این صنعت در کشورهای خود بودند.
مدیران شهری یا مسئولان مرتبط این حوزه تا چه میزان همراهی داشتند؟ چرا مشارکت با شهرداری را انتخاب کردید؟
از جمله سیاست های سرمایه گذار، مشارکت با مدیریت شهری بود. دلیل این سیاست، انتفاع دو طرف از خدمات یکدیگر بود که در کل مردم از آن منتفع می شوند. شهرک سلامت در منطقه ۱۰ واقع شده است که از جمله مناطق کمتر برخوردار شهر است. مدیریت شهری در بحث ایجاد مراکز خدمات عمومی اثرگذار زمانی موفق می شود که به نقاط کمتر برخوردار توجه بیشتری کند و از ایجاد این مراکز در هسته مرکزی شهر ها که تراکم جمعیت بالایی دارند، خودداری کند. این سیاست مانع از تردد و مهاجرت شهروندان حاشیه شهر به مرکز شهر می شود. شهرک سلامت در منطقه ۱۰ اجرا شد تا شاهد توزیع عادلانه ثروت و امکانات در شهر باشیم. اجرای شهرک سلامت در این منطقه، هم ارزش افزوده برای زمین های اطراف پروژه ایجاد کرد و هم از محل این افزایش قیمت، شاهد انتفاع ساکنان این محدوده و ایجاد شرایط مطلوب تر برای زندگی آنها بودیم. در واقع شهرک سلامت منطقه را زنده کرد. اینها اثراتی است که مدیریت شهری با انتخاب نقاط مناسب برای احداث مراکز خدماتی اثرگذار می تواند باعث توزیع عادلانه ثروت و خدمات و بهبود شرایط زندگی افراد ساکن در منطقه و کل شهر شود. بنابراین رویکرد همکاری و مشارکت با مدیریت شهری را انتخاب کردیم. از طرفی درآمدی که شهرداری از این ناحیه کسب می کند، هم برای منطقه و هم برای همه شهر استفاده می شود و آثار مثبتی دارد. در ضمن با شروع به کار احداث شهرک سلامت میزان جرم در منطقه کاهش پیدا کرد.
مهمترین چالش های شما در روند اجرای کار چه بود؟
بزرگترین چالش پیش روی اجرای پروژه، تغییر تعهدات با تغییر مدیریت ها بود. به طور مثال در هنگام تحویل زمین برای شروع پروژه، زمین های ضلع شمالی آن خالی و برای طرح توسعه شهرک در نظر گرفته شده بود اما بعد از تغییر مدیریت، آن توافقات فراموش شد و کاربری زمینها به مسکونی تغییر داده شد. این تصمیم مدیریت شهری در آینده ای نزدیک باعث ایجاد ترافیک شدید در منطقه می شود که مغایر با سیاست گذاری های کلی و اهداف اولیه پروژه بود. از طرفی در بدنه خیابان هدایت که کنار شهرک سلامت است، مراکز تجاری تجمعی ایجاد شد که این موضوع نیز باعث افزایش ترافیک در این منطقه و شکل گیری یک آمادگاه جدید در اینجا خواهد شد. ما همان ابتدا هشدار دادیم که این تصمیمات، پروژههای سرمایه گذاری بزرگ را تحت تاثیر قرار داده و باعث زحمت بیماران و مراجعان و ساکنان منطقه میشود. یا در ورودی خیابان سپهر از جنوب به شمال، مجوز احداث بیمارستان داده شد که این موضوع نیز باعث ایجاد ترافیک شده و یک عامل آزاردهنده است که به طور قطع مشکلات زیادی را ایجاد خواهد کرد. چرا که خیابان سپهر که شهرک سلامت در آن قرار دارد بیشتر از این کشش ترافیکی ندارد و این موارد از جمله تصمیمات اشتباهی بود که گرفته شد و اثرات آن را در آینده می بینند.
چگونه می توان اجرای پروژه های سرمایه گذاری را وابسته به تغییرات مدیریتی نکرد؟
موضوع تغییرات مدیریتی در شهرداری و سیستم کلان تصمیم گیری، موضوعی که در سطح ملی باید برای آن چاره اندیشی شود و از اراده ما خارج است. اما تغییرات مدیریتی و پایبند نبودن به تعهدات قبلی در نهایت باعث میشود بازخورد خوبی از سرمایه گذاری های انجام شده در شهر ها گرفته نشود. مدیریت شهری باید میان سرمایه گذاری که یک صنعت را وارد کشور می کند با سرمایه گذاری که چند واحد ساختمانی می سازد تفاوت قائل شود و در یک سطح به این دو نگاه نکند.
این طرز نگاه باعث میشود اثرات وجودی سرمایه گذارهای بزرگ تحت تأثیر تصمیمات اشتباه مدیران، کاهش پیدا کند. اگر به فکر آبادانی شهر و کشور هستیم باید این نگرش را تغییر دهیم و با توجه به حجم سرمایه گذاری که پروژه ای ملی محسوب می شود، تفاهم ها هم بزرگتر و کلان تر باشد.
چرا با وجود این چالش ها همچنان پای کار ایستاده اید؟
سرمایه گذار پروژه معتقد است از آب و خاک و امکانات این شهر استفاده کرده تا امروز به یک نقطه مطلوب رسیده است و طبیعتاً امروز باید برکات وجودی که می توانند برای مردم شهر داشته باشند را برای همین شهر هزینه کند.
از سوی دیگر با توجه به اینکه در طول سال های متمادی سرمایه گذاری حاضر به سرمایه گذاری در اصفهان نبود و اتفاق خاصی در این حوزه نیفتاده بود. تا اینکه این سرمایه گذار پروژه های بزرگی همچون سیتی سنتر و شهرک سلامت را در این شهر اجرا کرد و به دنبال این بود تا چهره شهر را متحول نشان داده و حرکتی ایجاد کند تا دیگر سرمایهگذاران نیز ترغیب شوند تا در شهر خودشان و نه در شهرهای دیگر سرمایه گذاری کنند. هرچند کار کردن در شهر اصفهان به نسبت دیگر شهرها سخت تر است اما سیاست ما تغییر این نگرش و رویکرد بود و در نتیجه به سمت ایجاد مرکز خدمات عمومی در شهر و انتفاع اصفهان از این پروژه ها، حرکت کردیم.
آیا در چند سال اخیر نوع نگاه به سرمایه گذار تغییر کرده است؟
نوع نگاه در چند سال گذشته به میزان امروز مثبت نبود. خوشبختانه اخیرا این تغییر نگاه و رویکرد را از سوی مسئولان شهری به سرمایه گذار محسوس بوده. همین انحصار شکنی ها و ورود به کارهای بزرگ توسط سرمایه گذاران بزرگ باعث می شود تغییر نگرش ایجاد شود و زمینه برای سرمایه گذاران دیگر فراهم شود.
به عنوان سرمایه گذار توصیه شما به مدیران شهری چیست؟
چالش عمده ما این است که امروز که با مدیران شهری توافقی می کنیم، بعد از تغییرات، مدیران فعلی توافقات سرمایه گذار با مدیران قبلی را وتو می کنند. آماده کردن ذهن اینها و اینکه چرا این توافقات قبلی ایجاد شده، بسیار زمان بر و انرژیبر است و سرمایهگذارها را به چالش میکشد. تصور کنید اگر یک سرمایه گذار خارجی به جای سرمایه گذار فعلی شهرک سلامت، با این چالشها مواجه می شد آیا می ماند و رغبت به ادامه کار داشت؟ قطعاً نه. اینها مسائلی است که باید به آن توجه شده و شرایط پایدار برای ماندگاری سرمایه گذار ایجاد شود.
و سخن پایانی شما.
در حوزه مدیریت بحران شهری نیازمند نگاه ویژه تری هستیم. گسترش بیماری کرونا و کمبود تجهیزات پزشکی و بیمارستانی نشان داد که عدم جذب سرمایه گذار برای حوزه سلامت تا چه اندازه می تواند مخرب باشد. به ویژه برای شهری مثل اصفهان که استان معین تهران در هنگام بحران هاست. با این حال باید پرسید آیا امکانات کافی برای پاسخگویی به حجم بالای مصدومان و بیماران احتمالی در یک حادثه را دارد یا نه. به طور مثال به گفته کارشناسان اگر زلزله چند هفته پیش تهران تنها دو ریشتر بیشتر بود، حدود دو میلیون کشته و زخمی به جا می گذاشت. آیا اصفهان به عنوان استان معین جوابگوی حتی یک دهم از مصدومان بود؟ حتماً نبود. در دنیا کشور امارات ویترینی از سرمایه گذاری های مختلف است. اما کمتر سرمایه گذار به حوزه سلامت ورود کرده است و اگر هم کاری شده حتما حمایت های خاص دولتی پشتوانه آن بوده. حال که یک سرمایه گذار بخش خصوصی حاضر شده و در اصفهان در این حوزه ورود و مرکز به این بزرگی را ایجاد کرده است، باید حمایت شود تا دیگران نیز تشویق شوند که به این حوزه ورود کنند تا اصفهان از نظر مجموعه های استاندارد درمانی و بهداشتی و به روز دنیا عقب نباشد.
