منشور حقوقی بیمار

منشور اخلاقی شهرک سلامت:


جایگاه رفیع و منزلت والای اخلاق و معرفت انسانی تا آن درجه از اهمیت است که نبی مکرم اسلام بعثت خود را برای برپایئ و تمام و کمال نمودن اخلاق معرفی نموده اند.


صاحبان مکتب های اخلاقی از هر قوم و ملتی نیز برای ساری و جاری نمودن ارزشهای اخلاقی در جوامع بشری کوشش و  اهتمام بسیار نموده اند.


نیاکان ما ایرانیان یعنی پارسیان آنچنان مبادی ادب و اخلاق بوده اند که واژه پارسا را دیگران از بازتاب اخلاق و سیرت نیکوی پارسیان ساخته اند .


شهرک سلامت اصفهان با توجه به اهمیت و ارزشی که برای اخلاق در روابط اجتماعی قائل است منشور اخلاقی خود را در چنین بستری تعریف میکند.


1- اهتمام بلیغ به حفظ کرامت انسانی و از جمله احترام به هم نوع در هر مقام و منزلتی که باشد که  گفته اند : با ادب باش که سرمایه خوبان ادب است.


2- کوشش بر این امر که اگر کسی را بی بهره از ادب دیدیم از ادای ادب و احترام دریغ نکنیم که گفته اند:


لطف کن لطف که بیگانه شود حلقه بگوش


3- حق شناس باشیم و کوشش کنیم خدمتکزاران را به عیب کوچکی دل آزرده نکنیم.


                   چو به گشتی طبیب از خود میازار                           چراغ از بهر تاریکی نگه دار


4- باور کنیم که خشم و غضب اهریمن ادب و تربیت اند ، پس بکوشیم که غیظ خود را فرو بریم ، آنچنان که در کلام خداوند آمده که :


کاظمین الغیظ و العافین عن الناس ( آنها که خشم خود را فرو می برند و از بدی مردم در میگذرند نیکوکاران اند.)


5- باور داشته باشیم که بزرگترها صاحب دانائی ، روش و منش تجربه شده ای هستند . احترام به بزرگترها یعنی احترام به خردمندی . پس بکوشیم که اخلاق نیاکانی کشورمان را که احترام به بزرگترهاست بیشتر به منصه ظهور برسانیم تا از تابش نور اخلاق بهره بیشتری ببریم.


6- اگر علاقمند هستیم که دیگران به آئین و مرام و باورهای ما احترام بگذارند ، پس باور و مرام دیگران را به سخره نگیریم و برای هر کیش و مرامی احترام قائل باشیم که گفته اند :


نگویمت که بیا کافر و مسلمان باش    به هر طریقه و کیشی بیا و انسان باش


7- همه اندیشمندان ، همه صاحبان و بانیان مکاتب  اخلاقی ، عرفانی ، فلسفی و حتی همه آدمهای دانا و خیرخواهی که دلی سرشار از محبت دیگران دارند به این حقیقت مسلم آگاهند و اذعان دارند که ترازو و معیار معرفت و کمال انسانی از خود گذشتن در مقابل دیگران است. یعنی گذشتن از اندکی وقت ، گذشتن از مالی که حاجت انسان دیگری را مرتفع میکند تا می رسیم به آنجا که گذشتن از جان است برای دفاع از حقوق یک ملت ، برای دفاع از حقیقت و دفاع از حریم باورها.


سعدی آن گروه بخیل را که بیشتر به خود می رسند تا دیگران ،  آدمهائی تعریف میکند که مساعی خود را برای بیرون کشیدن گلیم خود از آب صرف میکنند.


و گروه صاحب معرفت و گذشت را کسانی میداند که برای نجات یک غریق حتی جان خود را به مخاطره می اندازند . شاید که غریقی را نجات دهند و میگوید :


          گفت آن گلیم خویش به در میبرد ز موج                       وین جهد میکند که بگیرد غریق را

 

8- هیچکس دوست ندارد در یک جامعه بیمار و رنجور زندگی کند. پس علاوه بر سلامت خود به سلامت جامعه هم کمک کنیم. جامعه ما به هر اندازه که از سلامت کلی بهره مند باشد حافظ قوی تری خواهد بود برای منافع ملی کشورمان. امری که بی تردید حاصل یک کوشش جمعی است.


از خود بپرسیم که سهم ما از این کوشش چه بوده است؟ آیا وقت آن نرسیده که تصمیم بگیریم با  انجام دادن روزی یک کار نیک ، ما هم در سلامت جامعه شریک شویم؟


9- در سازمان ملل متحد نهادی وجود دارد بنام نهاد توسعه پایدار ، یعنی توسعه آری ولی نه بصورتی که منجر به ناپایداری سیاره زمین بشود.


پس با عزمی راسخ هشدارهای حفظ محیط زیست را جدی بگریم که دنیای امروز ما با بحران بزرگ بی توجهی و تخریب نهاده های طبیعت روبروست.


10- مولانا گفت :
 از محبت تلخها شیرین شود


وزمحبت خارها گل میشود


از محبت دُردها صافی شود


وز محبت دردها شافی شود